maandag 3 november 2014
Ready for some serious work! The Alpes! (day 98 - 101 = 225 km)
Op 15 oktober was het dan zo ver! De beklimming van san gottard pas. We gingen het gevecht met de Alpen aan. Al vroeg in de ochtend waren we op weg. De vrouw des huizes had ons nog kaas, salami en fruit meegegeven. Gezond! Maar niet ideaal gezien dat terug extra gewicht was.
Er zijn 2 wegen één voor de auto's en de oude weg met kasseien die bewaard is gebleven van vroeger. Op deze laatste kan je in de zomer met paard en kar naar boven. Al bij al ging de beklimming van 1300 hoogtemeters erg vlot. Eens boven was het wat teleurstellend, je had geen mooi uitzicht, maar je kwam op een plateau met een meertje. We zijn vlot naar boven gefietst en tegen 13h30 waren we er. De perfecte tijd om onze boterhammen op te eten met een warme braadworst. We zijn in short/t-shirt naar boven geklommen, maar de temperatuur was slechts 8 graden op de top. De afdaling beloofde erg koud te worden! Nadat we ons heel goed hadden ingepakt, begonnen we eraan. Uiteindelijk eindigde die dag in Fluelen op een camping gelegen aan de Urnersee op een 79 km van onze startplaats die dag.
De Sud/Nord route van Zwitserland gaat vlot. Maar we hebben de impact van een dag gelijk gisteren toch onderschat. Alles ging erg vlot, maar vandaag voelden onze spiertjes dat ze hard hadden moeten werken. We waren wat in een onnozele bui en we gingen ook niet echt voorruit. Opnieuw stonden we op met regen, wat niet echt aanmoedigend is. De temperatuur is ook iedere dag aan het zakken, wat het ook zwaarder maakt. Nog heel even dachten we een rustdag te houden in Fluelen. Onze tent stond op een pracht locatie aan de Urnersee met zicht op de bergen, maar nee we mochten nog niet rusten, we hadden slechts 2 dagen gefietst na onze laatste rustdag, dus we moesten doorbijten.
Er zijn 2 wegen één voor de auto's en de oude weg met kasseien die bewaard is gebleven van vroeger. Op deze laatste kan je in de zomer met paard en kar naar boven. Al bij al ging de beklimming van 1300 hoogtemeters erg vlot. Eens boven was het wat teleurstellend, je had geen mooi uitzicht, maar je kwam op een plateau met een meertje. We zijn vlot naar boven gefietst en tegen 13h30 waren we er. De perfecte tijd om onze boterhammen op te eten met een warme braadworst. We zijn in short/t-shirt naar boven geklommen, maar de temperatuur was slechts 8 graden op de top. De afdaling beloofde erg koud te worden! Nadat we ons heel goed hadden ingepakt, begonnen we eraan. Uiteindelijk eindigde die dag in Fluelen op een camping gelegen aan de Urnersee op een 79 km van onze startplaats die dag.
 |
| De San Gottardo Pas |
 |
| We made it! |
De Sud/Nord route van Zwitserland gaat vlot. Maar we hebben de impact van een dag gelijk gisteren toch onderschat. Alles ging erg vlot, maar vandaag voelden onze spiertjes dat ze hard hadden moeten werken. We waren wat in een onnozele bui en we gingen ook niet echt voorruit. Opnieuw stonden we op met regen, wat niet echt aanmoedigend is. De temperatuur is ook iedere dag aan het zakken, wat het ook zwaarder maakt. Nog heel even dachten we een rustdag te houden in Fluelen. Onze tent stond op een pracht locatie aan de Urnersee met zicht op de bergen, maar nee we mochten nog niet rusten, we hadden slechts 2 dagen gefietst na onze laatste rustdag, dus we moesten doorbijten.
 |
| Zalig kamplekje op een lege camping! |
De eerste 5 km langs de Urnersee waren erg mooi. De fietsweg was ver van de autobaan en via tunnels/grotten fietsten we er langs, maar nadien kwam de fietsweg samen met de grote baan. Het uitzicht bleef wel mooi, maar het geluid van de auto's was irritant en hun snelheid was gevaarlijk.
We besloten dan ook om de overzetboot (gelukkig dat die er nog was, want eind oktober kan je die niet meer nemen) te nemen en langs de andere kant verder te fietsten. Tegen de valavond kwamen we in Luzern. Opnieuw werden we verleid om te zeggen dat we onze rustdag daar gingen houden. Er was een leuke 'kerst'sfeer, dit kwam mede door de kersmis die er stond, de schaatsbaan die we zagen en de mooie oude stad. Maar opnieuw beten we door en fietsten we verder.
 |
| De Urnersee! |
 |
| We hadden de boot alleen voor ons, leuk om buiten het seizoen te reizen. |
 |
| Luzern! |
Uiteindelijk hebben we onze tent opgezet in de tuin van een boer in Sempach (in totaal hadden we 61 km gefietst). Deze dag verlieten we ook de mooie bergen en werd alles terug vlak. Wat op zich wel spijtig was, zeker omdat het uitzicht veel mooier is in de bergen. Eens bij de boer aangekomen besloten we om voor de eerste keer in ons leven zelf risotto te maken. Je moet het maar eens proberen op 1 gasvuurtje :). Het was een uitdaging, maar wel een geslaagde!
 |
| Er waren net 100 biggetjes geleverd. |
 |
| Toch een beetje beschut tegen het slechte weer. |
 |
| Risotte alla Bender :) |
De laatste fietsdag in Zwitserland bracht ons van Sempach tot Bazel na 85 km. We zijn ondertussen 100 dagen samen onderweg. Het wordt alleen maar leuker samen! Dus we kunnen niet klagen! We zijn elkaar nog steeds niet beu :p. En we worden nog een mooi zangduet :). We hadden ons voorgenomen om zolang door te fietsen als nodig, want we wouden absoluut onze rustdag in Bazel houden. Al eerder zei ik dat we de impact van de beklimming van de laatste dagen hadden onderschat. Ons lichaam had echt nood aan rust!
Dit citaat beschrijft het heel mooi: " komt eraan :) ".
En toen bleek dat het zwaarste van de reis nog moest komen. Het was slechts een stijging van 700 meter over een 5-tal km. Wij dachten oh dat hebben we al heel vaak gedaan deze reis dus dat stelt niets voor. Uiteindelijk was dit het zwaarste dagje van de reis. Het ging enorm steil, zelfs zo steil sommige stukken dat Maarten met al zijn bagage de berg niet op kon. Je stuur kwam van de grond, het was bijna onmogelijk. Ik vond het eigenlijk de leukste beklimming die we gedaan hebben. Het was een uitdaging die we ook weer goed hadden doorstaan. En deze keer met een prachtig uitzicht aan de top! Eens boven dachten we dat het nog een 30 km bergaf ging zijn naar Bazel. De zon was net onder, het was iets na 18h30, en we besloten om door te rijden tot we er waren. Allen bleek er geen bergaf te komen, maar nog meer heuveltjes die we moesten beklimmen. We zaten midden in de Alpen. Zeer mooi! Maar vermoeiend. Uiteindelijk hebben we ons doel bereikt en tegen 22h30
stond ons tentje recht op de camping in Reinach. We werden er op een goede manier verwelkomt en we sliepen als roosjes!
 |
| Bergop! |
 |
| Het uitzicht, laagjes bergen, prachtig! |
That's life! Genieten! We werden wakker met een helderblauwe hemel en een brandende zon. Een nazomer schok, die ook in België te voelen was. Heerlijk! Zomerkleedje en short terug aan en genieten van de rust! Nadat we ons nog eens hadden kunnen douchen, onze kleren konden wassen, besloten we in de namiddag met de tram naar Bazel centrum te gaan. Al het openbaar vervoer is gratis in de Bazelstreek. Dit zouden ze overal mogen invoeren voor toeristen. Zwitserland is het duurste land van de hele reis, dus dit was een leuke verassing, toen we die kaart kregen voor gratis vervoer. Na wat rond te slenteren in de stad, besloten we een Japans restaurant op te zoeken en te genieten van een gezellige avond!
Uiteindelijk belandden we nog op de schaatsbaan van Bazel. Het was in de dag 28 graden geweest en s'avonds was het zomers warm. Met een kleedje en een short gingen we de schaatsbaan op. Mensen bekeken ons erg gek en vroegen ook of we het geen koud hadden. Maar het was goed zo en tja
wat kon ons schelen wat ze van ons dachten. Het was een leuke rustdag!
Uiteindelijk belandden we nog op de schaatsbaan van Bazel. Het was in de dag 28 graden geweest en s'avonds was het zomers warm. Met een kleedje en een short gingen we de schaatsbaan op. Mensen bekeken ons erg gek en vroegen ook of we het geen koud hadden. Maar het was goed zo en tja
wat kon ons schelen wat ze van ons dachten. Het was een leuke rustdag!
Abonneren op:
Posts (Atom)