maandag 28 juli 2014

It is time to rest in the beautyful city Passau! (day 19 and 20)

Passau is een stad die grenst aan Oostenrijk. Het is een middelgrote stad met een 50.000 inwoners. Passau bestaat uit een  historisch oud gedeelte waar enkel kasseien wegen zijn (lastig om op te fietsen, maar wel erg mooi) en een nieuwer gedeelte met gezellige restaurantjes en winkeltjes. In de ochtend doen we het rustig aan, uitgebreid ontbijt op de camping, de was doen, de fietsen kuisen en de blog updaten. In de namiddag hebben we in de stad gewandeld en ja opnieuw geshopt (we hebben beide een beetje een koop verslaving, maar het geeft ons ook telkens een mentale opkikker) Het ontspannen dagje eindigt in Café Kowalski met een lekkere Radler en een Ice Coffee!

Uitzicht op het oude stadsgedeelte van Passau


De enige camping in Passau. Rustig en goed gelegen.



Fiets wassen! Is wel ontspannend om te doen en hij rijdt terug vlot!


Onverwachts kwam er een tweede rustdag in Passau bij. We waren net ingepakt en klaar om te vertrekken toen Saartje een foute beweging maakte en de al pijnlijk nek volledig blokkeerde. Het was onveilig en onmogelijk om te fietsen :(.  De man van de camping heeft ons een lift gegeven naar de stad. Na een bezoekje aan de osteopaat (25 euro voor 25 minuten, maar mijn eigen kiné kan er toch niet aan tippen) konden we wat rond slenteren in het oude gedeelte van Passau en genieten van de mooie stad. Gelukkig hadden we een buffer dag, waardoor we het ook konden permitteren om het rustiger aan te doen! So, no stress!

We zijn niet de enige gekken die met de fiets naar een festival rijden dat 1500 km veraf is. In Passau ontmoete we een franstalige studente dat alleen op weg was naar Sziget festival. Nadien zijn we haar nog enkele keren tegengekomen en hebben we er een gezellige avond mee samen gehad.


Miline, een franstalig meisje, ook opweg naar Sziget festival!
 

5 Days on a row (day 14-18 = 387 Km)

De geplande 3 fietsdagen werden er uiteindelijk 5 met in totaal 387 KM van Herrieden tot Passau. De eerst drie dagen hing er een zwarte wolk boven ons. Tot nu toe ging alles vlot, maar de vermoeidheid begon toe te slaan, spiertjes deden moeilijk en de zon begon schade te berokken. Je moet er rekening mee houden dat wij 24 op 24 uur buiten in de open natuur zijn. Dat is zalig, maar het heeft ook enkele nadelen natuurlijk.

De eerst dag begonnen we aan een etappe van 77 km van Herrieden tot Treutlingen. De ochtend was heel gezellig met Jörg de huisman die ons een erg leuke rustdag bezorgde. Na een lekkkere cappucion en een beetje later dan voorzien (het was al 11 uur) konden we opweg. De eerst 25 km gingen zeer vlot en de route was aangenaam, maar na de middag pauze begon het plots erg zwaar te worden. Het werd het meest lastige dagje tot nu toe. Het ging erg moeizaam vooruit. Maar we geven niet zomaar op en we wilden onze geplande km's uitrijden. Het was al 19 uur toen we nog 25 km  moesten fietsen. Ondanks dat de zon stillaan verdween, was het nog steeds erg warm, dus snel nog even de drinkbussen bijvullen voor we wegreden van het laatste dorpje. Echter daar liep het fout, mensen vroegen ons waar we heen gingen en die zeiden dat we in de totaal verkeerde richting zaten. We moesten een 10 km terug tot Weissenburg, om daar terug de route op te nemen. Zonder het te controleren in ons boekje, keerden we terug, wat geen goede zet bleek te zijn. Na een 25 km kwamen we op een 'Bootrestplatz' aan waar we onze tent konden opzetten. Het was erg bizar weer. Alles wat buiten lag, werd niet vochtig, maar gewoon helemaal nat, wat best vervelend was na zo een moeilijk dagje. Eens gedaan met eten, controleerden we de route om te kijken wat er was fout gegaan. We volgen grotendeels de bekende 'limesroute', maar hier en daar nemen we een short cut omdat we anders Budapest niet halen op  tijd. Het bleek dus dat we toch in de juiste richting aan het fietsen waren en we dus niet blindelings naar die mensen hadden moeten luisteren. Plots lag onze volgende bestemmming 100 km weg van ons ipv 60 km. Best wel ontmoedigend! Bon ja veel was er niet aan te doen en we besloten dan ook terug te rijden de volgende ochtend tot waar het was fout gegaan, omdat dat nog steeds korter ging zijn dan die 100 km.


Het vertrek bij de familie Britz

Heel af en toe kom je een bandenautomaat tegen. Handig om te weten.

En het is niet altijd asfalt, maar tot nu toe is de weg perfect doenbaar.
 
De tweede fietsdag brak aan met 70 km van Treutlingen tot Dietfurt. Met veel moed gingen we terug naar de juiste start plek. Maar eerst een bezoekje aan het hospital,want Saartje had al een aantal dagen last van duizeligheid. Dit is best gevaarlijk op een fiets, wat de dag nadien ook duidelijk werd.
Tegen dat we daar buiten waren was het bloedheet. Allebei zagen we het niet echt zitten om door die hete brandende zon te fietsen. Ondertussen hebben we beide last van een zonnenallergie en de zon deed gewoon pijn. Dus besloten we om nog even in de stad rond te hangen om een terassje te doen en een fiets t-shirt met lange mouwen te gaan zoeken (wat best een uitdaging was). Tegen 15 uur zijn we er terug klaar voor en beginnen we aan de volgende etappe tot Dietfurt.

Bescherming tegen de zon werd een noodzaak


Opnieuw werd het al laat, maar wel aangenaam fietstemperatuur
 

De laatste twee dagen waren niet fantastisch, maar we hadden goed geslapen in de tuin van een vriendelijke man en na een goed ontbijt gingen we terug verder. De zwarte wolk bleef aanwezig, want nog geen 2 km na vertrek reed Saartje frontaal in op een geparkeerde wagen (de duizeligheid sloog toe). Veel geluk gehad! Buiten een klop op haar kin, paar blauwe plekken en schrammen was alles ok. Al snel bleek dat de fiets de zwaarste klap had gekregen en de voorvork was gebroken. Hiermee konden we niet verder en het riscio dat we Budapest niet op tijd halen kwam dichter bij. We zaten in Dietfurt een middelgrote stad, met slechts 1 fietswinkel die ons niet kon helpen. Blijkt dat 'stevens' fietsen geen standaard maten gebruiken en je dus enkel kan gehoplen worden met een stevens onderdeel. Geen enkele fietsenwinkel in de buurt had zomaar een voorvork liggen van stevens. Het was enkel op bestelling (2 a 3 weken) te verkrijgen. Het enige dat we konden proberen was tot de volgende stad te geraken een 40 km verderop om daar naar een andere fietsenmaker te gaan. Er was geen trein, op een bus kregen we de fietsen niet mee en de boot vaarde uitzonderlijk die dag niet. Het enige dat we nog konden doen was liften (niet simpel met 2 personen, 2 fietsen en alle bagage)! Maar de volhouder wint en na een 40 min stopte er een man die ons wou helpen. Saartje haar fiets mocht mee in de koffer en Maarten ging de 40 km uit fietsen tot aan de stevens fietswinkel in Keltheim. Eens daar aangekomen kregen we toch goed nieuws. Ze hadden net nog een tweedehandse voorvork liggen die zo goed als paste, met nog een tussenstukje erbij. De fiets zou klaar zijn de dag nadien tegen de middag. Opluchting! In Duitsland zijn de mensen echt vriendelijk en het geluk kwam ons tegen, want toen Maarten tegen 17 uur aankwam in de stad, was Saartje haar fiets al klaar en konden we alsnog ons route verder zetten tot Regensburg, zodat we geen verlies hadden in aantal km's. Eind goed al goed en opnieuw 80 km dichter bij Budapest!

Ook kamperen bij mensen in de tuin is mogelijk!

Opnieuw fietsen in de avondzon.
 
De bedoeling was om in Regensburg een rust dag te houden. Maar de camping lag vlak aan een autostrade en dat was alles behalve gezellig, dus besloten we om verder te fietsen. Het werd onze beste dag van de reis, met de hoogste gemiddelde snelheid en het meeste aantal km's op één dag. De zwarte wolk was verdwenen,de moraal werd opgekrikt en het was een goed dagje! 95 km later kwamen we aan in de stad Deggendorf. Daar was net een 'bloemenfestival bezig', vlak naast de camping, met leuke live muziek. Erg gezellig! Alleen was die camping ook niet echt geschikt voor een rustdag (het was een hele kleine weide, met weinig voorzieningen). We zaten er met gezellige mensen (Spanjaarden, Duitsers, Fransen, Engelsen) die allemaal richting Budapest fietsen. Veel gezinnen met 2 a 3 kinderen die de zelfde route als ons volgden. Na een gezellig avond met Rémi (een franstalig jongen die richting Istanbul fiets), kropen we rond middernacht ons bedje in.


Op de dijk bij aankomst in Deggendorf

Zonsondergang in Deggendorf
 

De volgende ochtend besoten we opnieuw om verder te fietsen en op die manier begonnen we aan fietsdag 5. Het lijkt dat het bij Saartje het steeds beter gaat, hoe langer ze op de fiets zit hoe meer energie ze krijgt, bij Maarten werkt het net omgekeerd. Niet altijd even handig als je elkaars tegenpolen bent:). De route is sinds Regensburg wat saai geworden. We fietsen nu langs de Donau, alleen zit er tussen de zandfietsweg en de Donau een grote berm waardoor je niets ziet dan berm aan de rechter kant en hoge gewassen aan de linker kant. Het was maar 60 km tot Passau, de rit ging vlot en was relaxed. Eens aangekomen op de idillische camping aan de Donnau in Passau kwamen we een aantal mensen opnieuw tegen van de laatste 2 campings. Wel leuk, gezien we allemaal in de zelfde richting gaan zullen we elkaar nog wel vaker zien. In Passau hebben we ook een studente ontmoet die net als ons opweg is naar Sziget festival met haar fietsen. Het was dankzij onze Sziget stickers op de fiets dat ze het vroeg of we die richting uitgingen.

Relax dagje, tijd voor een terassje dus!

Aankomst in Passau!
 

woensdag 23 juli 2014

De Familie Britz-Hofzmann (day 13)

Gezien er geen camping was in de buurt zijn we bij de eerste 'boer' gestopt en gevraagd of we hier konden slapen. Met het idee om de dag nadien opnieuw verder te fietsen en geen rustdag te nemen, maar het was te gezellig bij de boer. We kwamen bij de lieve familie Britz terecht. Susanne, Rosalie, Tristan, Severin, Jonathan, Jorg en hun 2 honden, 5 paarden, 1 kat, 2 schildpadden maakten het verblijf zo aangenaam, dat we hier een hele fijne rustdag hebben gehouden. PUUR GENIETEN!

Jorg met zijn oudste zoon Jonathan die gingen paardrijden

Prachtige omgeving, rust en gezellige mensen. We hebben het genoegen gehad om Apfelküchle als lunch mee te eten. Gezellig dagje/avondje!


De paardjes waren erg nieuwsgierig!

De ochtend van ons vertrek. Erg relaxed een cappucino drinken!

Nice to know

Fietsgegevens:

- Totaal aantal km: 1372 km
- Aantal dagen onderweg: 24 dagen
- Aantal fietsdagen: 19 dagen
- Aantal rustdagen: 5 dagen
- Pech onderweg:  2 x ketting eraf
- Ongeval: 1 gebroken voorvork stang

Andere:

- Gestolen: 1 externe batterij pak
- Vergeten: 1 helm (op een bankje tijdens het plukken van een appel), 1 simkaart adapter (verloren bij de familie Britz)
- Kapot: 1 regenjas (shampoo op uitgelopen en verkleurd), 1 micro usb kabel

maandag 21 juli 2014

Ready for a new adventure (day 10, 11 & 12 = 230 km)

Het tempo werd verhoogd, de km's werden opgetrokken tot een 80 a 85 km per dag, de hoogteverschillen beginnen toe te nemen. De eerste dag bracht ons van Rumpenheim tot en met Miltenberg. Opnieuw een aangename en mooie route met een gemiddelde temperatuur van 30 en een maximum van 41 graden. We geraken er ondertussen wat aan gewend en de verfrissende duik in de rivier 'Main' hielp om het hoofd kool te houden. Miltenberg is een mooi drop, met nog veel overblijfselen van het Romeinse rijk. Kasteeltjes, ruïnes, mooie oude gebouwen en een prachtige brug waar we onder hebben geslapen op een opnieuw veel te drukke camping zonder wasmachine en wifi (waardoor we de blog maar niet kunnen updaten)


Stretchen is noodzakelijk!

Verfrissende duik in de rivier 'Main'

Het uitzicht vanop de oude brug in Miltenberg


De tweede fietsdag begon bewolkt, met een aangenamere temperatuur waardoor we het tempo opnieuw wat hebben kunnen verhogen. Terwijl bij Saartje de energie er begint in te komen, begon bij Maarten de beentjes stillaan moe te worden. Best vervelend als je een ander ritme hebt, een ochtend en avondmens bent, de ene beter om 10 km 5 min kan pauseren en de andere beter 40 km kan doorfietsen aan een trager tempo. Maar hé we doen het samen en we zullen er ook samen geraken! De eindbestemming is Laudenbach een klein dorpje op een prachtige camping 'Swchabenmühle' met alle nodige voorzieningen en heel vriendelijk personeel. Een echte aanrader!

Stadje Laudenbach
 
 
De derde fietsdag begint maar om 13h30 in te namiddag. In de ochtend hebben we genoten van de faciliteiten van de camping, gezien we die amper tegen komen. We hadden een 70 km voor de boog, uiteindelijk zijn het er 67 geworden tot en met Leutenbuch (Herrieden). We zijn weg van de vlakke route en het klimwerk kon beginnen. De top was 500 meter, op zich stelt dat niet veel voor, maar het is een goed opwarmertje voor wat er nog gaat komen!




Onderweg kom je heel af en toe deze bordjes tegen voor een slaapplek.

De top van 500 :)


                                    
                                          Een nachtje op een hooi zolder slapen! Een aparte ervaring :)

Frankfurt Rest day (day 9)

De totale afstand tot nu toe is een 450 km en een verdiende 2de rustdag was nodig. Na een paar uurtjes op de camping zijn we richting Frankfurt city gelift. Het was heet en de stad zag er niet echt aantrekkelijk uit voor ons. Na een terassje en wat straatjes rond te wandelen (en het shoppen van nieuwe kleren niet te vergeten ;)) besloten we dan ook om terug naar de camping te gaan. Waar tegen de avond Jesse toekwam om ons een aantal daagjes te ondersteunen bij onze trip richting Sziget Festival waar onze eerste grote stop is gepland.

Zelfgemaakt eten, ookal is het op een kookvuurtje is lekkerder!

Relaxen in Frankfurt City

Noodzakelijk dingen moeten gebeuren op de rustdag. Het is wel erg moeilijk om een wasmachine te vinden in Duitsland.

Just the two of us (day 6, 7 and 8 = 210 km)

We begonnen aan een driedaagse fietstrip met gemiddeld 70 km per dag. Deze keer moesten we het alleen doen. De eerste dag bracht ons van Unkel tot Brey met een stop van een aantal uur in de stad Koblenz. Koblenz is een vrij kleine stad, maar je hebt er wel alles wat je nodig hebt. Ideaal om een aantal inkopen te doen, zoals onze nieuwe camera gezien de oude een dikke vlek had op de lens. Het zonnetje scheen en met een gemiddelde temperatuur van 23 graden was het aangenaam fietsen langs de kleine Duitse dorpjes langs de Rein. 99% is langs mooie fietspaden die je via bospadjes langs de kronkelende Rein naar je bestemming brengen.



De temperatuur begint stillaan te stijgen, de vermoeidheid begint er in te komen, maar toch hebben we onze 6de fietsdag gehaald met 71 km op de teller. We eindigden ergens in de middle of nowhere op een drukke camping aan de Rein in het dorpje Heidenfahrt. Maarten had het genoegen om de 'beste vodka ooit' te mogen meedrinken met een aantal Russen die zaten te vissen op de camping. Ideaal om goed te kunnen slapen.



Mooi gelegen, maar drukke camping in Heidenfahrt


De laatste fietsdag van deze etappe eindigde in Rumpenheim (een deelgemeente van Offenbach). Dit dorpje is op zich niet het bezoeken waard, maar dit was de eerste camping voorbij Frankfurt. Het was een zware dag, met een een maximum temperatuur van 36,4 graden om 17h30 s'avonds. De route blijft ons verbazen, hoewel Maarten wel graag eens een ander uitzicht wilt krijgen.

Stap per stap komen we er dichter bij. Sziget here we come!

Still happy!


Fietstip: Tijdens de rustdag kopen we ons ontbijt,middag en avond eten voor de komende 3 fietsdagen. Dit werkt echt goed, gezien je geen tijd verspilt gedurende het fietsen om eten te zoeken en daardoor kan je het ook lowbudget houden (ongeveer een 5 euro per dag per persoon).

Routetip: Het is wel belangrijk dat je rekening houdt langs welke kant je van de Rein zit. Gezien er heel weinig bruggen of overzetboten zijn. Vandaar is het wel slim om in het begin van de dag je eindpunt/camping te bepalen zodat je geen gekke touren moet uithalen om ergens te geraken. De campings liggen echter langs beide kanten van de Rein en dit maakt het soms een klein beetje onhandig. Zelf hebben we er tot nu toe niet echt problemen mee gehad.

Overzetboot over de Rein

Time to rest (day 5)


Na een 240 km in de beentjes was het tijd om een dagje op te laden. Kleding wassen, beentjes masseren, dutjes doen in midden van de dag, inkopen doen voor de komende 3 fietsdagen, ... Het was een relaxed dagje! Het eindigde met een lekkere pint bij onze vriendelijke Nederlands buur René op de camping. Het werkritme begint er stillaan uit te gaan.


Echt een aanrader deze Quecha tent. Compact, licht en veel ruimte.

Al doende leer je, maar in begin is het vullen van de fietszakken niet gemakkelijk en vergt het wat tijd.

Genieten van de rustdag aan de Rein

De spannning werd doorbroken (day 3-4 = 166 km)

De eerste 2 dagen voelde echt niet aan als vakantie, wetende dat je weg bent voor 4 maand brengt toch wat stress met zich mee ook al is het 1 lange vakantie. Dag 3 begon om 9h30 met een fiesttripje doorheen de prachtige Voerstreek, na een 30 km reden we de grens over met Nederland om uiteindelijk te eindigen op een rustige camping in Echtz in Duitsalnd(Badesee Camping). Heel relaxed dagje, veel gelachen en fun gehad gedurende de trip van 83 km. Dit was niet gelukt zonder onze goeie vriend Peter die er continu de fun en humor inhield :)! Ondanks het feit dat de laatste 35 km in de regen was en we dus volledig doorweekt waren, bleven we positief en ging het goed. De dag eindigde voor Saartje met een deugdoende duik in het meer op de camping en een prachtig vuurwerk als afsluiter. Time to sleep now!

 De Grens met Nederland



Het zelfgemaakte alcohol vuurtje voor de eerste maal getest.

De grens Nederland-Duitsland
 
De reuze burgers in Duitsland, maar wel verdiend

De laatste fietsdag voor onze eerste rustdag bracht ons van Echtz tot Unkel. Deze keer hadden we het genoegen om met vier (Jesse en Peter erbij) verder te fietsen. Opnieuw een ontspannend dagje van 83 km. De route wordt stillaan aangenamer met veel groen doorheen de bossen en velden. Opnieuw zat het weer niet mee en eindigde onze vierde dag met erg veel regen. Eens aangekomen in Konigswinter zijn we voor de eerste keer iets gaan eten in een restaurant. Konigswinter is een klein toeristisch dorpje met enkele hotels (min. 35 euro per persoon). Het was erg verleidelijk, maar na het eten zijn we dapper nog een 10-tal km verder gefietst tot op een rustige camping gelegen aan de Rein. Net op tijd kwamen we aan voor de WK finale: Duitsland-Argentinië. Deze match konden we niet negeren en het was dan ook gezellig om dit met de Duisters samen te kijken. De overwinning werd gevierd met vuurwerk en tot onze verbazing de kerk klokken die luidden!

Dankjewel Peter en Jesse voor de leuke dag en de steun!