Along the border of Serbia and Bosnia (Day 48 - 50 = 177 km)

Vergeet al het negatieve van wat je ooit gehoord hebt over Servië en Bosnië, maar bezoek de landen zelf en je zult begrijpen waarom dit onze favorieten zijn tot nu toe!

 

Hieronder zie je een typisch Servisch gerecht 'Complet Lapina'. Een stuk brood met ei, het afkooksel van vleesvet, melk en kaas. Een caloriebom en comfortfood, maar niets om van achter over te vallen!



 

Na de rustdag aan het Zaovine Lake vertrokken we richting Viségrad (Bosnië). In totaal een 69 km.

Lokale mensen hadden ons aangeraden om Viségrad te gaan bezoeken. Het zou een gezellig stadje zijn en onderweg kwamen we de 'houten stad' tegen Mokra Gora (waar je een toeristen treintje kon nemen). Eens aangekomen begrepen we niet goed wat er speciaal aan was en hadden we misschien voor niets deze extra dag ingepland, want het lag niet op de route! De avond eindigde met koffie, cake, rakija, maïs bij een ouder koppel, nadat we zelf al eigen spaghetti hadden gemaakt. We kregen een bed in hun camper. Het beste bed tot nu toe!

 

Abida en Fadil Velic

 

Na een goede nachtrust fietsen we door naar Sastovic. Het werd een unieke, gevaarlijke rit van 52 km doorheen een prachtig gebergte (het deed me even denken aan Halong Bay in Vietnam). Een 15 km lang zijn we van de ene tunnel door de andere gefietst. We denken niet dat het de bedoeling is om hier door te gaan met de fiets. Meeste tunnels waren niet verlicht. Dus eens een paar meter binnen werd het pikzwart voor onze ogen! Alle lichtjes die we bij hadden hebben we rond ons gedaan om toch zo goed mogelijk op te vallen. Eens er een auto/vrachtwagen in de tunnel kwam werd het erg beangstigend. Het helse geluid met de combinatie dat je niet weet of ze je op tijd zullen zien was pure stress. Uiteindelijk zijn we er veilig doorgeraakt, maar het is af te raden!

De tunnels!

 

Het prachtig uitzicht tussen de tunnels!

Alsof de 15 km doorheen het gebergte en de tunnels niet zwaar genoeg was, sprong mijn voorband nog eens van de hitte tijdens onze lunchpauze. Dankjewel voor de cursus fiets repareren Jesse, want ik kon het helemaal zelf deze keer :).

 

Eens de tunnels door, moesten we een de beklimming tot 1400 meter beginnen dat ons in Montenegro zou brengen. Dit was iets voor dag 50.  Eerst een super gezellige avond bij de familie Grabovic!

 



 

 

Balkan impression:

 

Overal in de Balkan kom je stort en vuilnis tegen, waar dan ook nog eens dieren in wonen. Het is hartverscheurend hoeveel puppies we al zijn tegengekomen! Telkens geven we ze wat water en koekjes, ookal weten we dat het niet veel uithaalt. Maar dan hebben ze toch een paar uur geen honger en dorst! Deze puppie kwamen doorheen de tunnels ook tegen.

 

 

In de Balkan kennen ze ook niet het 'vilbeluik', ontelbare dode dieren liggen op de weg. Soms zijn ze nog maar net aangereden, soms liggen ze er al een week of meer. Niet leuk om te zien, maar hier is het gewoon de realiteit.

Hier komt het dan!!! Het langverwachte Montenegro met zijn prachtige bergen die we gaan trotsteren! De eerste echt beklimming met 1100 meter stijging was een feit! Na 56 km zijn we in het dorpje Vilici gestopt bij een oude man. Het was een leuke en vermoeiende dag!