Op 28 augustus reden we voor de allereerste keer Montenegro binnen, onwetende dat we er hetzelfde jaar nog opnieuw zouden komen. Op 16 september vaarden we de haven van Bar binnen en zette we opnieuw voet aan land! We hadden besloten om de kustlijn van Montenegro ook af te fietsen, zodat we de 'Bay van Kotor' (een publiekstrekker) konden bezoeken. Al eerder in het nationaal park Tara hadden we een vriendelijke Rus 'Pavel' ontmoet die aan de kust woonde. Hij had ons uitgenodigd in zijn huis. Dat was het plan!
 |
| Coastline of Montenegro |
 |
| Coastline of Montenegro |
 |
| Coastline of Montenegro |
Na een goede nacht op de ferry, vertrokken we rond 10u30 in Bar richting Budva (een bekende badplaats), om daar bij Pavel aan te kloppen. Eens aangekomen in Budva, waren we slechts 30 km verder, wat te weinig was voor die dag. We besloten dus geen bezoekje te brengen aan zijn familie, maar verder te fietsen tot de 'Bay van Kotor' (totaal 61 km). Achteraf bekeken, hebben we daar wel wat spijt van. Van Budva begon het klimwerk opnieuw en een paar km voor Kotor hadden we het genoegen om een vreselijk lange tunnel van 1,8 km door te fietsen. Gelukkig was hij ditmaal verlicht. Maar in het begin was er heel weinig lucht, tot de ventilatie aansprong, een hels lawaai, te vergelijken met een vliegtuig. Zo snel mogelijk als we konden fietsen we er doorheen. Hadden we spijt dat we naar Kotor gingen? Want de dag nadien moesten we diezelfde tunnel terug door om onze weg verder te zetten. Eens in Kotor aangekomen was het al aan het schemeren. Er was geen camping, dus hebben we geslapen in 'Old Town Hostel'. We worden verwend qua steden! Eerst old town Corfu (Griekenland), dan Bari (Italië) en nu Kotor (Montenegro). Drie avonden op rij kwamen we in een prachtige oude stad, omgeven door een oude muur. Gezellige straatjes, restaurants, souvenir winkeltjes noem maar op. Gezien we de laatste tijd meer uit eten, dan zelf koken, besloten we die avond gebruik te maken van de keuken van het hostel. Het werd een gezellig avond, met 4 andere Belgen, 1 Duitser en 1 fransman. We sliepen in een dorm met 5 andere mensen. Wij lagen om 21 uur in ons bed, maar er werd redelijk goed gefeest en we zijn dus ook regelmatig wakker gemaakt geweest door de mensen die thuis kwamen. Wanneer krijgen wij eens een goede nachtrust?
 |
| Bay of Kotor |
 |
| Kotor kleine straatjes |
 |
| De omwalling van Kotor |
 |
| Old Town Hostel |
 |
| Bay of Kotor |
 |
| Bay of Kotor |
Ons allerlaatste dagje in Montenegro, begon langs de prachtige Bay van Kotor. In het hostel wisten ze ons te vertellen dat er een alternatieve route was, zodat je de hele bay kon rond fietsen i.p.v. langs de tunnel terug te moeten. Een 12-tal km hebben we langs het water gefietst. Puur genieten van het uitzicht! Rechts had je het blauw heldere water, links gezellig huisje en aan de overkant van het water in allerlei vormen rotsformaties. Na die 12 km, moesten we de overzetboot nemen om vandaar uit onze weg richting Kroatë verder te zetten. Vlak voor de grens van Kroatië, namen we de afslag naar rechts om een camping op te zoeken. Deze bleek op een steile berg een 2,5km verderop te liggen. Ondanks het feit dat we gerust hadden in Corfu, ging het fietsen nog niet vlotter, dus daar had vooral Saartje echt geen zin in. Na aan een aantal huizen te vragen of we in hun tuin konden kamperen, besloten we maar om de grens toch over te steken. Onwetende dat de grenspost een 2 km verderop lag, ook op een berg!!! We mochten niet in de mensen hun tuin kamperen, omdat we nog in Montenegro waren, maar reeds de Kroatische grens voorbij waren (zonder de officiële controle te passeren) en er te veel grenscontroles waren. Dus uiteindelijk zijn we aan de beklimming begonnen en de grenspost voorbijgefietst. Uiteindelijk zijn we geëindigd na 48 km langs de grote weg, waar we hebben gekampeerd op een stuk land (waar een koe en een paar schapen liepen). Eindelijk rust! Tenminste dat dachten we! Omwille van het vochtige regenweer zijn de muggen 24u/24u actief, alleen op dit stuk land waren er ontelbare muggen die ons lustig aanvielen. Na het koken, kropen we snel de tent in om te eten en om 19h30 gingen de oogjes al toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten